(Levens)Verhalen

De burgelijke stand vermeld dat het gezin Wessels in december 1942 is vertrokken met onbekende bestemming. Het is een administratieve datum. De werkelijkheid weten we uit verhalen en de b rieven die Ben (Benjamin) Wessels schreef aan zijn vriend Johan Schipper. 
De oudste zoon Nan (Nathan) was al op 17 augustus 1942 gedeporteerd naar Auschwitz, de familie in onzekerheid achterlatend. Hoewel Izaak Wessels vertegenwoordiger was van de Joodse Raad op Voorne-Putten, heeft die functie zijn gezin niet beschermd. Met zijn vrouw en zoon Ben is hij in oktober 1942 weggehaald uit Oostvoorne waar ze woonden. Met het trammetje naar Rotterdam en vervolgens naar Amsterdam. Via de Zentralstelle vonden ze onderdak bij een zuster van Antje in de Plantage Franselaan. Izaak en zijn vrouw vonden werk in het Joodse Ziekenhuis en Ben werkte enige tijd bij de Estafettedienst van de Joodse Raad. In maart kwam het bericht dat hij 'als piccolo op het ogenblik werkt bij...de Grune Polizei, raar he, dat ik met mijn ster op daar moet werken?"
Ben bleef in augustus 1943 alleen achter in Amsterdam toen zijn ouders via Westerbork naar Auschwitz werden deporteerd. Tot 29 september 1943 kwamen de brieven nog uit Amsterdam, daarna enkele uit Westenbork, vanwaar Ben op 5 april 1944 op transport moest naar Bergen-Belsen. Op 7 mei 1944 stuurde hij bericht naar Johan met de boodschap dat het goed met hem ging.
In hetzelfde kamp als Anne Frank, in dezelfde maand maart 1945 is Ben Wessels overleden, 18 jaar jong, enkele weken voordat de Amerikanen Bergen-Belsen bevrijden.