Behalve al die bezigheden rond de kehilla, waar hij de trouwerijen en begrafenissen leidde, was Mijer ook veehandelaar. Een combinatie van functies en werk was nodig om zijn grote gezin te kunnen onderhouden.
Eerst woonde hij met gezin een aantal jaren op de Molendijk nr 171 (nu 15), maar toen Karel Sterner in 1920 naar Nieuw-Helvoet verhuisde, kocht Pienas de slagerij op de Breedstraat (nu 18) voor zijn vader. Dan woont de chazzan naast het huis dat eens synagoge was.
Meijer was een sympathieke man die door het hele dorp 'ome Meijer' werd genoemd. Hoe kan het ook anders, er liepen zoveel neefjes en nichtjes rond die hem daarmee aanriepen.
Over Meijer is verder niet zoveel bekend. In de archieven van Justitie, ingekomen stukken of notulen van de gemeenteraad zit niets van hem bij. Op zijn graf staat zelfs geen steen. Maar de herinnering aan deze vriendelijke, zachtmoedige man leeft in de harten va allen die hem kenden. Zoals de herinnering aan zijn vrouw onlosmakelijk is verbonden met het pannetje heerlijke soep dat ze kwam brengen als er iemand ziek was. Zo lekker at je ze nooit meer.

Na het overlijden van Meijer werd de slagerij verkocht aan de familie Hoogvliet en Bertha verhuisde met Antje en Maan naar Gooidijk (nu nr 29) tegenover het tramstation. Moeder Bertha heeft de tragedie die haar gezin trof niet meer meegemaakt. Van al haar kinderen en kleinkinderen heeft